Onverwacht ging onze vakantie vanwege het wisselvallige weer niet naar Engeland, maar richting Gardameer. Daar troffen we vrienden uit Borculo met kids en het weer was er echt fantástisch!
Dus.. MTB mee en...stiekem wat tochtjes gefietst. Dat alles natuurlijk alleen maar om een beetje in de stemming te komen...
Nou, dat lukte wel! De eerste tocht richting Arco en Drena, 500 hoogtemeters om erin te komen.. wennen aan de temperatuur, afkicken van de lange autoreis (1250 km alleen achter t stuur) èn vooral genieten van de mooie kleine Italiaanse dorpjes, de wijngaarden, olijfbomen en de vriendelijke Italiaanse bevolking.
De eerste échte beklimming kwam een dag daarna: 1100 hm. Dat wordt al wat serieuzer, maar de Italianen zijn fietsliefhebbers in hart en nieren. De boertjes in de dorpjes roepen je na en onderweg wordt getoetert. (of zou dat komen doordat ik 'sola' fietste..) In ieder geval, op het laatste toch wel steile 12% stuk vlak voor Capanna Grassi, stonden de aanmoedigingen zelfs op de weg geschilderd:
Maar wat het betekent ???? (Domenica help!!)
Gelukkig, zo'n 200 klimmeters verder:
DIE SNAPTE IK WEL !!!
Dank je wel, lieve kleine Pantani's: het maakte veel goed dat laatste stuk!
De volgende tocht was aan de andere kant van het mooie Gardameer, nl vanaf Malcèsine (ook heerlijk om te surfen:-) richting de Monte Altissimo. Echt waanzinne uitzichten en hélemaal om in de stemming van Transalp te komen:
Hier ook veel leuke mensen ontmoet, een Engels echtpaar, een Duitser die 18.000 km per jaar fietst pfffff niet aan denken... , en een Zwitsers echtpaar met wie ik het laatste stuk samen heb gefietst. Natuurlijk kwam ik op een steil stukje niet op tijd uit de clicker en .. giga blauwe plek op mijn verder mooi gebruind bovenbeen. Tsja... t zal wel niet de laatste keer zijn :-)) Gelukkig had de aardige Zwiterser verkoelende zalf in z'n rugzakje (heb ik er wel zelf opgesmeerd hoor! hihi)
Speciaal voor Amber nog fffe een KOE op de foto...;-)Uiteindelijk volgde een heerlijke, maar wel frisse afdaling (boven was het 18 gr., beneden 32 ! Ondanks mijn extra meegenomen shirt kwam ik dit keer toch bibberend beneden...
Nog een leuke ontmoeting gehad in Riva. Riva is voor velen dé aankomstplaats van de Transalp. Zelf vind ik dat eigenlijk ook wel, doordat het aan het Gardameer ligt, heeft het iets van een echte eindbestemming. Terwijl ik daar in Riva aan het water zat te dromen, kwam er ineens een groepje MTB-ers aan, Duitsers natuurlijk. JAAAA, WIR HABEN ES GESCHAFFT !!!! Dolblij waren ze, gelijk bellen, sms-en, foto's maken en dat heb ik dus ook gedaan..
Weer een droom die werkelijkheid is geworden..
Maar ik heb niet alléén maar gefietst hoor! No worries meiden, mijn benen zijn nog steeds als spaghetti. Het was vooral het drómen van.... heerlijk!! Wij hebben het nog tegoed.
CIAOOOO !!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten